بررسی پدیده جوشش در نانوسیالات نیوتنی و غیر نیوتنی

بهبود انتقال حرارت جوشش که به عنوان یکی از موثرترین و کارآمدترین فرایندهای انتقال حرارت در کاربردهای متنوع مهندسی رخ می دهد، موضوع تحقیقات متعددی در سالهای اخیر بوده است. انتقال حرارت جوشش تحت تأثیر شار حرارتی دیواره، دمای سطح گرم شونده، شکل سطح، خصوصیات سطح و نیز خصوصیات ترموفیزیکی سیال و حضور مواد افزودنی مثل ذرات جامد، معلق سازها و گازهای محلول می باشد. هدف از این تحقیق بررسی ویژگی های جوشش انتقال حرارت نانو سیال نیوتنی آب al2o3 و نانوسیال غیر نیوتنی ذرات al2o3 در محلول cmc و مقایسه با ویژگیهای جوشش آب می باشد. نانوسیالات سوسپانسیونهای شامل نانو ذرات با هدایت حرارتی بزرگتر از سیال پایه و با اندازه هایی کوچکتر از 100 نانومتر می باشند. در تحقیق حاضر غلظتهای وزنی مختلف نانوسیال آب با ذرات ?-al2o3، محلول cmc و نانوسیال غیر نیوتنی ذرات al2o3 در محلول cmc تحت فشار اتمسفریک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج جوشش نانوسیال نیوتنی آب al2o3 نشان می دهند که نانوسیالات بطور قابل توجهی قادر به بهبود عملکرد انتقال حرارت جوشش می باشند. میزان بهبود با افزایش غلظت ذرات افزایش می یابد. آزمایشات جوشش محلول cmc بیانگر تخریب عملکرد انتقال حرارت جوشش با افزایش غلظت cmc به دلیل افزایش ویسکوزیته محلول می باشد. با این وجود افزودن نانوذرات به این محلول غیر نیوتنی موجب بهبود در رفتار جوشش می شود.